"Droga" Cormac McCarthy

Tytuł: "Droga"
Autor: Cormac McCarthy
Liczba stron: 270
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Okładka: miękka
Wymiary: 12,5x19,5

"Ostatnie chwile naszej planety. Ostatni ludzie krwiożercze bestie. Ostatnie ślady naszej cywilizacji puszka coca-coli i strzępy starych gazet. Piekło apokalipsy spełnionej w uhonorowanej Nagrodą Pulitzera powieści Cormaca McCarthy'ego. Tę książkę czyta się ze ściśniętym gardłem i pełnym przerażenia zachwytem...

W przyszłości, która może zdarzyć się jutro lub za tysiąc lat, nastąpił straszliwy kataklizm, który zniszczył naszą cywilizację i większość życia na Ziemi. Wszędzie zgliszcza i ciemność. Kamienie pękają od mrozu. Ani jednego ptaka, ani jednego zwierzęcia, gdzieniegdzie tylko bandy zdziczałych kanibali. Na tle martwego pejzażu dwie ruchome figurki to ojciec i syn przemierzają zniszczoną planetę. Przed nimi pełna niebezpieczeństw droga w nieznane, wokół nich świat umarłej nadziei, rozpaczy, strachu, a w nich wciąż tląca się miłość... [Wydawnictwo Literackie]

Ciekawa, godna uwagi, ale czy rewelacyjna? Czytałam wiele opinii na jej temat i trudno byłoby mi w ich gąszczu znaleźć taką, która by "Drogę" oczerniała, dlatego nie przeczę - nadzieje miałam wielkie. Jakie zatem było moje zdziwienie, gdy dostałam... zupełnie coś innego, niż się spodziewałam. Język oszczędny w słowa i tak samo skąpy obraz świata, ale jednak wystarczający do stworzenia przytłaczającej czytelnika atmosfery. Pustka, zniszczenie i zimno przenikały mnie bowiem na wskroś podczas lektury. Wyobrażacie to sobie? Zagładę Ziemii i ludzkości? Nie wiadomo jak i skąd, bo autor tego nie wyjaśnia, ale świata już nie ma, zostały z niego zaledwie strzępy, a wśród nich tułające się istoty ludzkie szukające już jedynie śmierci. 

Ojciec i syn. To nasi bohaterowie, którym kibicujemy w wędrówce będącej ucieczką przed nadchodzącą zimą oraz walką o przetrwanie na tej, nieprzyjaznej już ludziom planecie. Na swej drodze przyjdzie im spotkać niewiele osób i to jeszcze nie zawsze przyjaźnie nastawionych. Tutaj każdy walczy o przetrwanie, zabierając bliźniemu dosłownie wszystko: od puszek z jedzeniem, przez wyświechtany koc, po noszone przez niego buty. Zapytacie jak w tej rzeczywistości odnajduje się dziecko, które w dodatku nie poznało nigdy innego świata? Jak ojciec tłumaczy mu konieczność użycia broni wobec innych, bądź też doszczętne ograbienie, a co za tym idzie pozostawienie na śmierć, człowieka który skradł wcześniej cały ich dobytek? Autor porusza bardzo trudny temat, dotykając granic ludzkiej moralności i człowieczeństwa w sytuacji skrajnego zagrożenia. Ponadto nie heroizuje żadnego z bohaterów ani nie ocenia, co bardzo mi się podoba.

"Jesteśmy dobrymi ludźmi. Niesiemy ogień." Są to słowa, które bardzo często padają z ust naszych bohaterów. Często w formie pytania szukającego potwierdzenia. W sytuacjach wystawiających ich człowieczeństwo na próbę, jak i w chwilach załamania. Czy zawsze są prawdziwe przekonacie się podczas lektury. Jak już wspomniałam byłam zaskoczona, ale w sumie pozytywnie. Wiele rzeczy mi się w tej książce podobało, jednakże znalazło się też i kilka mankamentów. Głównych z nich jest zwrot "okutani kocami", który przewija się przez całą powieść z nadmierną częstotliwością. Nie wiem, na ile wina leży po stronie tłumacza, a na ile zawinił tu autor, ale trochę mi to zgrzytało. Podobnie jak brak wyraźnie zaznaczonych dialogów. Bardzo irytuje mnie pisanie "jednym ciągiem" bez oddzielania poszczególnie wypowiadanych kwestii i nawet zaczynanie zdania od nowej linii nie jest w stanie się obronić, jeśli brak przy tym myślników. No ale to tylko takie moje małe techniczne uwagi. Poza tym książkę czyta się bardzo szybko i z zainteresowaniem, dlatego mogę ją Wam polecić.