"Jeśli zostanę" Gayle Forman

Tytuł: "Jeśli zostanę"
Autor: Gayle Forman
Liczba stron: 248
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Okładka: miękka
Wymiary: 13,5x20,5

"Mia straciła wszystko. Czy miłość pokona śmierć?
Po tragicznym wypadku, w którym zginęli jej najbliżsi, Mia trwa w stanie dziwnego zawieszenia. Musi podjąć decyzję, czy walczyć o odzyskanie przytomności, czy też poddać się i umrzeć. Próbując rozstrzygnąć ten dylemat, , wspomina dotychczasowe życie.
Poruszająca książka o dającej wsparcie rodzinie, przyjaźni, samotności i znajdowaniu swego miejsca na ziemi, o umiejętności żegnania się z przeszłością i przyjmowania tego, co nadchodzi. "Jeśli zostanę" opowiada o potędze miłości i wyborach, których każdy z nas musi dokonać." [Nasza Księgarnia]

Przypadkiem wyciągnęłam ją z półki. Na chybił trafił. Prosta okładka, przystępna objętość, oczywiście niewiedza, co do zawartości, a tu nagle jak obuchem przez łeb i gęsia skórka, gdy niektóre szczegóły z życia głównej bohaterki okazywały się być... szczegółami z mojego życia! Weźmy np. grupę krwi dziewczyny pokrywającą się z moją albo też imię jej chłopaka, o jego hobby nie wspominając. Pierwszy raz doświadczyłam czegoś takiego i było to dość osobliwe, a w połączeniu z późną porą (dobrze po północy) miało w sobie coś z klimatu dobrej książki grozy.

Co do samej lektury, to trochę zbyt sielankowe wydało mi się życie Mii sprzed wypadku. Takie idealne rodziny nie istnieją, a przynajmniej ja nigdy o takiej nie słyszałam. Zdaję sobie jednak sprawę, że na potrzeby książki autorka celowo skupiła się w głównej mierze na tych jasnych stronach, bo często obok różnego rodzaju problemów, tak naprawdę doświadczamy prawdziwego szczęścia. Dobrze, gdy potrafimy dostrzec je już wtedy, a nie dopiero, gdy zostanie nam brutalnie odebrane. 

"Jeśli zostanę" to idealny tytuł dla tej książki. Gdybym mogła zdecydować, czy odejść z tego świata, czy jednak na nim jeszcze jakiś czas pozostać, to po tym wszystkim, co mnie spotkało, jak będzie wyglądało moje życie jeśli zostanę? Mia ma trudności z podjęciem decyzji, na początku nawet nie dowierza, że ma wpływ na swoje być albo nie być na tym świecie. A my obserwujemy jej zmagania, towarzyszymy w tym niełatwym momencie jej bliskim oraz przy okazji licznych retrospekcji mamy okazję poznać wybrane wydarzenia z życia dziewczyny. 

Wszystko to czyta się błyskawicznie, niemalże w mgnieniu oka. Nie mniej jednak mam problem z oceną tej książki, bo mimo wszystko wydaje mi się taka trochę odrealniona i ugładzona. Nie potrafię się wytłumaczyć z tych słów. Może po prostu zbyt silnie oceniam ją przez pryzmat siebie i swojego życia? Tak czy siak zabrakło mi pewnej głębi, która powinna się pojawić, przy poruszaniu przez autorkę tak ważnego i trudnego tematu. A może to ja po prostu zbyt dorośle traktuję literaturę młodzieżową i zbyt wiele od niej wymagam?

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań: